Prinses op de erwt
Viognier. Alleen het uitspreken van de naam klinkt al verleidelijk. Deze aromatische druif, met haar voluptueuze en zwoele karakteristieken, vindt haar spirituele thuis in de noordelijke Rh么ne, waar zij het beroemdst is in Condrieu: de appellatie voor de meest gezochte, maar ook meest onbetaalbare varianten van de Viognier-druif. Maar het is niet alleen maar goud wat er blinkt. Deze diva is 茅茅n van de lastigste druiven om te verbouwen. Ze rijpt laat, is gevoelig voor ziekten en geeft snel wijnen die te zwaar zijn met een gebrek aan zuren, 贸f juist te flets. Geen makkelijke tante dus…
En toch zouden we best wat meer Viognier mogen drinken met z鈥檔 allen. In de juiste handen levert zij wijnen die tegelijk verleidelijk en verfijnd zijn. Wijnen met een geur die je bijna van je stuk brengt en overrompelt, met in smaak voldoende complexiteit, bitters en bite om niet te vervallen in saai geleuter.
Een Cave met allure
Cave de Tain is geen doorsnee wijnco枚peratie. In het hart van de noordelijke Rh么ne, aan de voet van de iconische Hermitage-heuvel, werkt een collectief van gepassioneerde wijnboeren samen aan wijnen met uitzonderlijke kwaliteit en karakter. Ze beheren een indrukwekkend arsenaal aan topwijngaarden, waaronder percelen in Hermitage, Crozes-Hermitage, Saint-Joseph en Cornas. Ze staan bekend om hun duurzame werkwijze, precisie en terroirgedreven stijl. Binnen Frankrijk genieten ze al decennia groot aanzien, maar ook internationaal groeit hun reputatie snel.
Wanneer is 鈥檌e het lekkerst?
Kan dus prima buiten Condrieu, die gekke diva. En voor een leuke prijs. Toch zijn Viogniers van dit prijsniveau vaak dichtgesmeerd met hout of industrieel vergist, waardoor ze smaken naar perzik in een t茅 heftige safraansaus. Helemaal niet interessant. Dit is een pure, fruitgedreven stijl, met focus op het typische karakter van de druif zelf. Maar wel met body en een fijne dikte.
Rijpe abrikozen, peer en zelfs een partje mango. Mandarijn en oranjebloesem, met wat schuchtere kruidnagel en baking spices die harmonieus meeneuri毛n in het achtergrondkoor. Zacht en romig, met net voldoende frisheid en fijne bitters. Niet te koud schenken, zo rond de 11 graden, in ruime glazen. Even op adem laten komen en dan lekker achter dat fornuis kruipen!
Als aperitief misschien net iets te decadent door zijn dikte, maar over smaak valt niet te twisten. Hij schittert bij gevulde pastakussentjes met eekhoorntjesbroodfarce, omelet of roerei met truffel, zalm in bladerdeeg, of een guilty pleasure als lobster mac & cheese. Ook een gegrilde Bresse-kip met romige saus past hier uitstekend bij. Liever niet klassiek Frans? Deze wijn voelt zich ook helemaal thuis bij een zacht kruidige curry met rijst en naanbrood.
