Over de wijn
Zo heb je nooit Oostenrijk in je pakket, en dan ineens twee keer. Dit is een bijzondere, niet in de laatste plaats omdat hij wordt geïmporteerd door Bernd Weeke. Bernd is Magister Vini, het Nederlandse equivalent van Master of Wine. Gaat er nog steeds geen belletje rinkelen? Dat betekent dat je je jarenlang stort op wijnencyclopedieën en zoveel wijn proeft dat je tandvlees bijna afbladdert. Heb je wel wat. Maar over naar de wijn, want wat mij betreft is dit echt een prachtexemplaar.
Rotgipfler is een bijzondere en vrij zeldzame druivensoort die bijna uitsluitend voorkomt in het zuidelijke deel van de Oostenrijkse regio Thermenregion, net ten zuiden van Wenen. Ondanks zijn beperkte bekendheid buiten Oostenrijk heeft Rotgipfler een trouwe schare liefhebbers – en terecht! De naam “Rotgipfler” verwijst niet naar de kleur van de wijn (die is wit), maar naar het rode puntje van de scheut van de wijnstok. Het is een kruising tussen Traminer en Roter Veltliner, twee druiven met een rijke geschiedenis en uitgesproken karakter. Dit maakt de druif niet alleen uniek, maar ook eentje met een bijzondere stamboom. Hij gedijt het best op de kalkrijke bodems van de Thermenregion, waar het warme, zonnige klimaat hem de kans geeft om volledig te rijpen. Rotgipfler wordt vaak geassocieerd met het dorpje Gumpoldskirchen, een van de belangrijkste wijnbouwgebieden in de regio. Hier wordt hij vaak gecombineerd met Zierfandler, een andere lokale specialiteit, om een blend te maken die bekendstaat als “Spätrot-Rotgipfler”.
Problematisch is dat wijnen van deze druif snel alcoholisch worden doordat de druiven veel suiker aanmaken. Weingut Alphart am Mühlbach, een familiebedrijf in Traiskirchen, heeft dat echter knap onder controle. De broers Lorenz en Robert Alphart, met een wijnbouwtraditie die 250 jaar teruggaat, zorgen met precies oogstmomenten en zorgvuldig wijngaardbeheer voor een perfecte rijpheid en balans. De druiven zijn grotendeels afkomstig van de wijngaard Ried Rosenberg in Pfaffstätten, een ideaal terroir voor de Rotgipfler. De kalkrijke bodem en het gunstige microklimaat dragen bij aan de unieke expressie van deze wijn.
Wanneer is hij het lekkerst?
Een spannend glas dit en niet alleen omdat het een onbekende druif is. Olieachtige structuur, maar toch met frisse zuren en verfijnde, groene bitters. De neus is rijp en uitnodigend: peer (waarvan het sap je langs de kin loopt), mango en een vleugje mandarijn. Je dreigt bijna te verdrinken in de rijpe aroma’s, maar na elke slok word je bij de les gehouden door frisse, maar rijpe zuren, die perfect geïntegreerd zijn. Nu al prachtig op dronk, maar deze wijn kan zeker nog enkele jaren rijpen. Gebruik een ruim glas, schenk hem rond de 12 graden, en laat langzaam ontvouwen.
Het is een veelzijdige wijn: romig, maar niet te zwaar; goede zuren, maar toch zacht. Qua stijl is hij rijker, dus ook je gerecht mag wat ‘gewicht’ hebben. Iets van de grill? Denk aan stevige tarbot. Of probeer varkenshaas met brie uit de oven, aardappels en snijbonen. Kreeft met citrusboter? Perfect voor een luxe diner. Maar hij doet het ook prima bij een gezellige avond ordinair racletten. Zoals ik al zei: fijn gezelschap.
