Het zonnige zuiden wordt in Frankrijk vaak geassocieerd met vakanties in krappe tenten, wandelingen door ruige bergstreken, of een zonnige kanotrip op een lokale rivier zoals de Ardèche. Wijn wordt er ook veel gemaakt, maar naast rosé uit de Provence-regio doen we de rest toch vaak af als “bulkwijn”. Nu klopt het zeker dat de Languedoc-Roussillon-regio een bijzonder groot aandeel heeft in het kwantitatieve volume van de Franse wijnbouw, maar dat er alleen maar JP Chenet-achtige wijnen worden gemaakt, is natuurlijk flauwekul. Er zijn een aantal hele interessante AOC’s die aan strengere regels moeten voldoen en waar heerlijke, warmbloedige, voornamelijk rode wijnen worden gemaakt, van tal van druivenrassen. Zei er iemand “garrigue”?

De AOC Saint-Chinian is een van die heerlijke, ruige hoekjes in de Languedoc, Zuid-Frankrijk, waar wijnbouw en natuur hand in hand gaan. Gelegen tussen de Montagne Noire en de Middellandse Zee, heeft deze appellatie een terrein waar je spieren voor nodig hebt. Glooiende heuvels, stenen terrassen en een mix van zon en wind die de druiven perfect rijpt, zonder ze uit te drogen.

Château Fonsalade, gelegen in het hart van de Languedoc, in de Saint-Chinian AOC, is een historisch landgoed waar ze een compleet assortiment van wit, rood en uitstekende roséwijnen maken. 25 hectare groot, met een echte lappendeken van bodems: van klei-kalkrijke leem tot brokkelige leisteen. De naam van het château komt van het Occitaanse “Font Salat”, wat Fontaine Salée (zoute bron) betekent. Het verwijst naar de natuurlijke bron, rijk aan mineralen, die op het terrein ontspringt. Dit specifieke water heeft eigenschappen die essentieel zijn voor duurzame landbouw.

De grenache- en syrah-druiven van deze wijn komen van een bodem van schist en kalk. Kalk zorgt voor de juiste zuurgraad in de bodem en houdt water beter vast. Schist daarentegen (wat een metamorf gesteente is van o.a. samengeperste mineralen zoals kwarts) is poreuzer en zorgt dus voor goede drainage. De druiven worden met de hand geplukt en op lagere temperatuur vergist dan gemiddeld voor roden wijn. Dat zorgt voor behoud van fruit en frisheid. De wijn rijpt vervolgens zes maanden op (deels) nieuwe Franse eikenhouten vaten.

Wanneer is ‘ie het lekkerst?

Ongelooflijk veel wijn voor je geld, vind ik dit. Heel veel sap, dik jammig fruit, maarrr ook zo mooi zuiver en in balans met die fijne garrigue-kruiden (tijm, laurier en wat munt), zoete pruimtabak, maar potverdorie ook nog eens hartigheid van zwarte olijf! Een hele complete wijn dus. Dit wil je drinken bij winterse kost zoals mooie gekonfijte eendenbout met zuurkool, jus en spekjes, of gekruide lamsspiezen van de grill, of een Marokkaanse tajine met geurige couscous, of gewoon een heel mooi stuk rood vlees. Kan allemaal. De tannine is mooi afgerond en rijp, waardoor de wijn geen te ruig mondgevoel heeft.

En al dat eten erbij is lekker, maar dit is ook zo, op zichzelf heerlijk, na een gure winterwandeling, als je samen weer lekker opwarmt op de bank met de kaarsen aan. Schenken op 16 graden, in hoge, slankere Bordeaux-glazen.

Hieronder een receptje, wat naast al dat rode-vlees geweld, toch ook verrassend lekker is bij deze wijn.