Over de wijn

Druiven onder hoogspanning

Potverdorie, spannend. Libanon staat toch niet direct bovenaan onze wijnlijstjes. Toch wordt er al heel lang wijn gemaakt, en heeft de regio door de conflicten die er hebben gewoed—en nu nog steeds gaande zijn—geen ideale uitgangspositie. Ondanks dat zijn er nog steeds veel wijnmakers die volhouden en prachtige wijnen maken.

Er doen verhalen de ronde dat, zeker tijdens de burgeroorlog tussen 1975 en 1990, mensen met kratten druiven tussen de kogelregens door van de wijngaard naar de winery renden. Ondanks de wrange nasmaak, heb je dan wel hart voor je vak! Wijnmakers werden in die periode geconfronteerd met de vernietiging van wijngaarden en infrastructuur. Zo herinnerde wijnmaker Michel de Bustros zich hoe Israëlische tanks zijn wijngaarden verwoestten tijdens de oorlog.

Ondanks al die conflicten heeft het land een jaarlijkse productie van ongeveer 12 miljoen flessen wijn. De wijngaarden in de Bekavallei liggen op een hoogte van 800 tot wel 1.000 meter en profiteren daarmee van een uniek terroir. De wijnen rijpen langzaam en geleidelijk, wat bijdraagt aan hun complexiteit. Koele nachten zorgen ervoor dat de rijping afremt en dat de druiven hun volledige aromaontwikkeling kunnen voltooien. Hier dus geen slanke wijnen. De stijl is juist rijk en zwoel.

Familie is belangrijk

Clos Saint Thomas is een familiebedrijf opgericht door Said Touma in 1997, net na de Libanese burgeroorlog. Met meer dan 40 jaar ervaring in de wijnindustrie, waaronder in Frankrijk en Italië, begon Touma met het aanplanten van ‘edele’ druivenrassen op de hellingen van het Libanongebergte, op een hoogte van meer dan 1.000 meter.

Het wijnhuis beschikt over een natuurlijke wijnkelder, uitgehouwen in de rotsen van de berg, waar de wijnen onder ideale omstandigheden rijpen bij een constante temperatuur van 16°C.

Fruit

Naast een aantal zeer uitgesproken houtgerijpte wijnen deze maand, is dit er een die op zijn fruit gemaakt is. De wijn rijpt in betonnen vaten, wat zorgt voor een lichte afronding van de structuur. Hier is het vooral de leeftijd die de wijn extra karakter geeft.

Dit noemen we tertiaire aroma’s, wat betekent dat er onder de kurk al wat ontwikkeling (oxidatie) heeft plaatsgevonden. De zuren en tannines worden zachter, het fruit wordt rijper en verschuift meer naar de jammige of gedroogde kant. Dat levert een wijn op die ongelooflijk spannend is.

Wanneer is ‘ie het lekkerst?

Hier mag je wat voorzichtiger mee omgaan. Dus niet te veel zuurstof geven. Smalle glazen, schenken op 15-16 graden, waardoor de aroma’s zich goed concentreren.

Een spannende geur van gerookt vlees, inkt, hars van dennenboom, soepele pruim en gedroogde krentjes met een vleugje eucalyptus. De smaak is rijk en zacht, maar met voldoende frisheid en fruit om alles in balans te houden. In de afdronk proef je goed dat deze wijn al wat jaartjes op de teller heeft: gedroogde bladeren, een beetje natte bosgrond…

Stoof es in

Door de rijpe aroma’s, kruidigheid en zachtere structuur kan deze wijn voornamelijk goed bij stoofgerechten. Maar dat betekent niet alleen hachee. Ook bij een fijne groentestoof is hij heerlijk.

Of probeer eens een tarte tatin met uien en romige blauwe kaas. Allemaal hele goede keuzes.