Over de wijn

Een Bourgondische verrassing

Chardonnay en Pinot Noir zijn zonder twijfel de sterren van Bourgogne. Samen met Bordeaux is het een van de meest prestigieuze wijngebieden ter wereld. Bourgogne-wijnen worden altijd gemaakt van één druivenras, terwijl Bordeaux-wijnen altijd blends zijn. Grote verschillen in klimaat en bodemsamenstelling zijn daarnaast enorm bepalend voor de stijl van de wijnen.

Voor de ‘gewone man’ is een gemiddelde fles Bourgogne tegenwoordig onbetaalbaar. De populariteit is gigantisch, terwijl het gebied klein is en de productie beperkt. Dit leidt tot enorme prijsstijgingen. Waar je voor een generieke witte Bourgogne al snel 25 euro betaalt, kan die prijs razendsnel oplopen naar 40 euro of hoger als je een wijn van een gerenommeerde producent koopt, of een wijn uit een kleinere gemeente.

Gelukkig is er ook Aligoté!

Schraal en kaal

In de 19e eeuw was het een stuk koeler in de Bourgogne. Druiven werden minder makkelijk rijp, en zeker de Aligoté, die van nature al een hogere zuurgraad heeft dan Chardonnay, werd nog weleens als scherp ervaren. Creatief als de Fransen zijn, voegden ze aan deze frisse Aligoté een scheutje crème de cassis (zwarte bessenlikeur) toe. Dit drankje, oorspronkelijk blanc-cassis genoemd, werd later bekend als de Kir, vernoemd naar Félix Kir, de burgemeester van Dijon, die het populair maakte door het te serveren tijdens officiële gelegenheden.

Domaine Lavallée

Het enige dorp in de Bourgogne met een appellation village speciaal voor Aligoté is Bouzeron, gelegen in de Côte Chalonnaise. Hier wordt de druif op de beste percelen aangeplant en levert hij wijnen op met meer diepgang, mineraliteit en structuur dan elders in de regio.

Toch zien we ook steeds vaker goede Aligoté opduiken in andere delen van de Bourgogne. Zelfs in Chablis, het meest noordelijke deel van de regio. Hier wordt hij gemaakt door Erick Lavallée, die met zijn familiedomein in Saint-Bris-le-Vineux prachtige, zachte en drinkbare wijnen maakt. Deze specifieke Aligoté wordt geproduceerd in een kleine wijngaard, beplant met 35 jaar oude wijnstokken.

Wanneer is ‘ie op z’n best?

Zelf ben ik lang niet altijd fan van Aligoté. Het blijft regelmatig een wijn met harde zuren en een gesloten karakter. Soms heeft ‘ie tijd nodig, maar vaak is het gewoon net niet. Is dit dan de uitzondering die de regel bevestigt? Ik zeg volmondig: ja.

Hier niets van die harde, stekelige zuren die je tandglazuur afbreken. Juist een ronde, belegen stijl. Zacht en romig, maar toch met veel energie door de subtiel stuwende zuren. Citrus, wat gele appel en gestampte muisjes. Zachte, rijpe peer en kamillethee. Een fijn gekruide wijn met verrassend veel lengte. In één woord: prachtig.

Schenk dit als je even de aandacht hebt. Deze wijn ontwikkelt zich mooi in het glas, dus blijf er even bij. Schenken op 12-14 graden, in ruime glazen, zodat hij lekker de ruimte krijgt.

Kaas!

Ga je er lekker bij koken, dan zou ik een saffraanrisotto met witte asperges eens proberen. Of een groentenquiche met prei, Emmentaler en amandelsnippers.

Kaas doet het ook goed. Van medium frisse geitenkaas tot rijpere witschimmels. Licht romige kazen met niet te veel intensiteit zijn de beste keuze. Zijn ze te stevig, dan dendert de kaas over de subtiliteit van de wijn heen.