Over de wijn
Vroeger dronken we veel meer wijnen uit de Beaujolais. De derde donderdag van november was de release datum voor de Beaujolais primeur wijnen en dat was toen een hele happening. Maar tradities veranderen en de nieuwe generatie heeft niet veel met de eerste jonge wijnen die de markt op komen. Ergens wel begrijpelijk want de kwaliteit liet regelmatig te wensen over en dan stond je gezellig te doen met een zuur glas druivensap waar je eigenlijk niet blij van werd. Die fris fruitige en soms zure smaak heeft deels te maken met de manier waarop de wijnen worden gemaakt.
De macération semi carbonique is een vinificatietechniek die gebruikt wordt om de primaire fruitaroma’s te behouden. Hele trossen gaan in een tank die wordt afgesloten. De druifjes onderin kneuzen door het eigen gewicht en het suiker uit het sap komt in aanraking met de gistcellen die zich op de schillen bevinden. Er ontstaat koolzuurgas die de druiven beschermt tegen zuurstof en dus ook tegen oxidatie. De fruitige en frisse aroma’s worden zo benadrukt en de wijn is lekker jong drinkbaar. De meeste producenten kiezen ervoor om na de macération semi carbonique de wijnen verder te laten vergisten op de traditionele manier totdat het gewenste alcoholpercentage bereikt is. Dat is bij Les Pierres Dorées ook het geval, waardoor de wijn een wat serieuzer karakter krijgt en dus niet alleen maar licht en dartel is.
De wijnstokken van Domaine Romy bevinden zich in Pierres Dorées, een regio die hier bekend staat als “Frans Toscane”. De stokken staan aangeplant op een okergele bodem met klei-kalksteensamenstelling, iets wat je ook in Toscane tegenkomt. Deze grondsoort is ook geschikt voor Chardonnay en die maken ze hier ook van hoog niveau! Nicolas Romy heeft zo’n 12 jaar geleden een geologisch onderzoek laten uitvoeren door een gerenommeerde geobioloog. Hij heeft aangetoond dat bepaalde percelen van zijn wijnstokken dezelfde kenmerken hebben als in Volnay in de Bourgogne. Daarom wordt er sinds 2015 ook Pinot Noir succesvol geoogst.
Wanneer is ‘ie het lekkerst?
Gelukkig wordt er ook veel goede wijn gemaakt van de Gamay druif en dit is een prachtvoorbeeld. De wijnen hebben vaak weinig tannine, waardoor je ze goed kunt koelen en ze dus uitermate geschikt zijn voor de zomer als je net even geen zin hebt in een zware drogende wijn. Dit exemplaar is superschoon gemaakt wat betekent dat er vrijwel niet is ingegrepen en gestuurd. Zo natuurlijk mogelijk dus. Door de oude stokken van meer dan 50 jaar oud hebben we hier te maken met een behoorlijk geconcentreerd exemplaar. Compacte braam, blauwe bes en bittere kers. De structuur is heel fijntjes en sappig met afgeronde tannine. Zelfs wat grafiet en houtskool, maar uiteindelijk heel puur en fruit gedreven. Lekker koel drinken tussen de 12 en 14 graden. Normaal zou ik Beaujolais niet in een te groot glas schenken aangezien het al heel aromatisch is, maar deze kan wel wat lucht gebruiken. Dus pak je grotere wijnglazen maar weer uit de kast. Combineren met mooie terrine of paté, maar ook bij een mooi gegrild stukje vis (ja dat kan rood bij vis!) met wat aardse groenten zoals knolselderij. Ook bij een goeie tonijnsteak met Aziatische touch is ‘ie niet te versmaden.
