Cava heeft een twijfelachtige reputatie. Voor veel mensen is het een betaalbaar alternatief voor Champagne, maar voor verwende wijndrinkers (zoals ikzelf), ruikt goedkoop geproduceerde Cava vaak naar nat karton.

De focus op het produceren van goedkope instap-Cava’s heeft ervoor gezorgd dat de kwaliteit onder druk kwam te staan. Veel van deze wijnen worden tegenwoordig massaal geproduceerd, met druiven uit minder gunstige wijngaarden, mechanische oogst en snelle vinificatieprocessen.

Als reactie hierop is er in 2018 een tegenbeweging ontstaan: Corpinat. Dit is een onafhankelijke, collectieve merknaam voor mousserende wijnen uit de regio Penedès in Catalonië. Opgericht door een groep wijnmakers die zich wilden onderscheiden van de traditionele Cava DO vanwege kwaliteitsverschillen en gebrek aan focus op terroir. Deze groep producenten in het hart van Penedès, waar de beste Cava’s vandaan komen, richt zich op biologische teelt, handmatige oogst en langere rijping op de lies. Ze willen de kwaliteit en identiteit van de regio herstellen.

Gelukkig heb je ook onder de naam Cava (DO) hele mooie wijnen, naast de massa-meuk die geproduceerd wordt. Ik proefde dit een aantal weken terug en was laaiend enthousiast. En ik zeg het niet snel, maar deze wijn slaat menig Champagne van tafel door de prachtige balans en vooral ellenlange afdronk.

Leuk is, dat voor Corpinat een gezicht kreeg, de groep jonge wijnmakers met dezelfde filosofie al in 2003 het fundament voor Duran Galan legde. In 2016 werd het merk opgericht en ze focussen volledig op ambachtelijke productie in beperkte oplagen, zonder dosage, en met lange rijpingsperioden variërend van 36 tot 132 maanden. Ze streven naar complexe Cava’s van superieure kwaliteit en promoten wijntoerisme om hun producten en filosofie te delen.

Voor Champagne geldt een minimale rijping op de lies voor 15 maanden en voor Grand Cru Champagne 36 maanden. Hier overdrijven ze schromelijk, met 60 maanden, maar wàt een wijn levert het op!

Wanneer is ‘ie het lekkerst?

Briljante dus. Beendroog noemen we dit, maar toch met zo veel extra nuances, dat het een bijzonder intense smaakervaring wordt. Ruimere witte wijnglazen uit de kast toveren, 30 minuten voor je hem gaat drinken uit de koelkast halen en even laten ademen in je glas.

Intense neus met bakkersgist, notigheid, minerale tonen (dare I say calcaire?), maar ook wat rijpe appel. Hele fijne mousse, met in de smaak zoutigheid, mooie bitters en dat strakdroge mondgevoel. Gelukkig zijn het mooie rijpe zuren, dus het blijft allemaal knap in balans. En wat een power en lengte.

Schenk dit eens bij een stukje gebakken zwezerik, gewoon omdat het kan. Of bij een plateau oesters natuurlijk, maar voor beiden geldt: moet je van houden! Ook bij ”gewone” Kerstgerechten kan ‘ie prima uit de voeten. Pannetje mosselen met tijm, knoflook en sherry, of ga eens aan de slag met gevogelte en groenten. Lekker gebraden kippetje, met een citroenboter en gegrilde groenten. Of gewoon lekker paddenstoelenragout uit zo’n vreselijk ouderwets bakje van bladerdeeg en krulpeterselie.