Over de wijn

Na de Godello, nu Mencía!

Na de Al-Muvedre van afgelopen maand heb ik deze keer een andere wijn van Telmo Rodríguez voor jullie in petto. Ik ben fan van zijn stijl, ik hoop jullie ook!

Fenomeen

Telmo Rodríguez is een icoon binnen de Spaanse wijnwereld. Hij studeerde aan de universiteit van Bordeaux en vervolgde zijn opleiding in de Rhône bij de beroemde August Clape. Hij werkte als wijnmaker bij La Granja Señora de Remelluri, de bodega van zijn vader in Rioja, maar besloot al snel zijn eigen weg te gaan en wijnen te maken in diverse streken van Spanje. Telmo woont in Madrid en reist regelmatig naar de verschillende projecten waar hij actief is. Binnen korte tijd hebben zijn wijnen internationaal erkenning gekregen; zo wordt hij in het Wine Report van Tom Stevenson al jaren vermeld als een van de top 10 producenten uit Spanje.

Wel of niet snoeien?

Kenmerkend voor Telmo Rodríguez is zijn keuze voor inheemse druivenrassen, die hij op authentieke wijze snoeit. Bijzonder is dat hij vrijwel uitsluitend werkt met bush vines (gobelet), oftewel wijnstokken die niet langs draden worden geleid maar als zelfstandige struiken groeien. De stokken staan verder van elkaar, wat twee belangrijke voordelen biedt in het warme klimaat van Spanje:

• Iedere struik krijgt voldoende vocht en voeding, ook in droge jaargangen.
• De druiventrossen hangen in de schaduw van hun eigen bladeren, waardoor ze minder “gestoofd” worden.

Bovendien is de sapstroom korter, waardoor er minder verdamping optreedt. Telmo werkt daarnaast graag met oude stokken, die – hoewel ze een lagere opbrengst geven – druiven van hoge kwaliteit en complexiteit opleveren. Hoewel hij niet formeel gecertificeerd biologisch werkt, gebruikt Telmo geen kunstmest of insecticiden/pesticiden.

Spanje: meer dan Verdejo!

Spanje presteert uitstekend op de internationale wijnmarkt. Hoewel vaak gedacht wordt dat de Spaanse wijnwereld wordt gedomineerd door fruitige Verdejo’s, sappige Tempranillo’s of zwaar houtgelagerde Rioja’s, heeft Spanje veel meer te bieden. Neem bijvoorbeeld Mencía, een inheemse druif met een rijke en oude historie, die vaak wordt teruggevoerd tot de Romeinse tijd – en er wordt zelfs gefluisterd dat deze druif in de Keltische tijden al de kop opstak.

Valdeorras, gelegen in het regenachtige Galicië, illustreert dit: in deze streek valt gemiddeld twee keer zoveel regen als in Nederland.

De Renaissance van de Mencía

Deze maand zetten we de Mencía in het zonnetje. Deze druif doet het uitstekend in de koelere delen van Spanje en beleeft een ware renaissance. Steeds meer bekende wijnboeren experimenteren met Mencía, en dit werpt, letterlijk, zijn vruchten af.

Ik ben persoonlijk fan van Mencía, omdat de druif heerlijk aromatisch is met veel fruitige tonen, maar nooit zwaar. Het uitgesproken fruit wordt meestal gebalanceerd door een fijne zuurgraad en subtiele, aardse, donkere nuances, waardoor de wijn zowel fris als complex is.

De Gaba do Xil van Telmo Rodríguez vormt hierop geen uitzondering. De druiven worden geoogst van oude bush vines die op steile hellingen staan, op een hoogte van zeker 400 meter. Doordat er veel wind is en de nachten koel, blijft de wijn heerlijk fris. Tijdens de fermentatie wordt gewerkt met natuurlijke gisten en gecontroleerde temperaturen, zodat de frisse fruitigheid optimaal behouden blijft.

Belangrijk: er wordt geen houten vat gebruikt; Telmo kiest uitsluitend voor roestvrijstalen tanks, zodat de pure expressie van de druif en het terroir ongewijzigd overblijven.

Wanneer is ‘ie het lekkerst?

Je hebt van die dagen in het pre-voorjaar, dat je niet precies weet wat je moet drinken. De ene dag is het -4°C en wil je dik, verwarmend rood, het volgende moment loop je in je zomerse Hawaïshirt omdat de eerste lentezon doorbreekt en wil je niets liever dan de eerste fles rosé van het jaar soldaat maken. Dít is de oplossing.

Dit is rood dat je zeker moet koelen. Drink deze wijn rond de 13-14 graden. Heel veel sappig fruit, zoals dartele kersen en blauwe bessenjam. Zoete trekdrop, salmiak en zoethout, en zelfs een beetje munt! Dit alles verpakt in fijne zuren en rijpe, zachte tannine. Een fijne donkere aardse toon, maar vooral heel veel SAP!

Koelen en drinken

Dit kan bij veel. Stukje vlees? Geen punt, maar ook heel lekker met gedroogde hammen en worsten, olijven, manchego en al dat soort tapas-achtige lekkernijen.

Probeer ook eens bij rode biet gepoft in de oven (en in de schil) met een groene kruidendressing en oude geitenkaas.