Hoogvlieger uit Cyprus

Ook Cyprus is nou niet direct een land waarvan je zegt: de wijn die daar vandaan komt zit regelmatig in mijn glas. Hier ook niet, eerlijk gezegd. Maar er zijn steeds meer producenten die het de moeite waard maken om eens op onderzoek uit te gaan.

Deze week dus als vreemde eend in de bijt: Cyprus. En dan niet de toeristische badplaatsen met parasols en plastic flessen rosé, maar het ruige, stille binnenland. Daar, op de flanken van het Troödosgebergte, op een duizelingwekkende 1400 meter hoogte, liggen de wijngaarden van Tsiakkas. En geloof ons: dat maakt uit.

Want hoewel Cyprus warm is, brengt die hoogte precies wat de wijnen daar nodig hebben. Trouwe lezers weten het inmiddels wel: koele nachten! De wind waait vrij over de hellingen en de druiven krijgen ruim de tijd om langzaam te rijpen. Het resultaat? Een wijn met balans, frisheid, finesse én elegantie – ondanks het zonovergoten klimaat.

Mavro met een twist

Deze wijn is gemaakt van de lokale Mavro-druif – een ras dat je zelden buiten Cyprus tegenkomt. En die is hier op een heel eigen manier gevinifieerd: net als een Beaujolais, dus semi-carbonisch. Wat dat betekent? Kort gezegd: een deel van de druiven gaat met schil en al in de tank en vergist van binnenuit, onder invloed van koolzuurgas. Daardoor krijg je veel fruit, weinig tannine en een enorm sappig mondgevoel. Fruitigheid als primeur, dus.

Daarna volgt een spontane vergisting met natuurlijke gisten, zonder houtopvoeding. Hele pure expressie dus, precies zoals wij ‘m graag zien.

Wanneer is-ie het lekkerst?

In het glas een lichte, robijnrode kleur die al iets verraadt over de stijl. En dit is echt waar voor je geld. Want naast het onmiskenbare frisse karakter en de aanwezige zuren, heeft deze wijn ook kracht en structuur. En dat is nu net wat je vaak mist binnen dit type wijn. Het blijft dan meestal toch bij fris en fruitig, maar zonder diepgang.

Hier niet. Hier: dartelende zoete kersen op sap, verse vijgen, en fluisterende aardbei en rozenbottel. Maar óók een tikje koekkruiden en een ondeugende hap tannine. Wel in vriendelijke vorm, maar ze zijn er. Zomerknaller alert! Als je klaar bent met wit, dan is dit je overgangswijn. Of het nu bij de buurt-BBQ is, of gewoon bij een lichte maaltijd.

Hoog glas, ruime kelk, en eerst 40 minuten de koelkast in. Graadje of 14–15 is de bom.

Wat eten we erbij?

Deze wijn vraagt om iets puurs, iets aards, maar niet te zwaar. Denk aan gegrilde groenten met harissa, lamskoteletjes met munt, of een bord linzen met geitenkaas en olijfolie. Ook verrassend lekker bij gegrilde tonijn, of zelfs bij een iets rijkere salade met geroosterde noten.