Over de wijn
Een wijn uit Argentinië, dat is andere koek. De wijnlanden buiten Europa hebben een lange weg afgelegd om hun eigen identiteit te veroveren. Zo’n 30 jaar geleden speelden ze, voornamelijk in Chili, Australië en Argentinië, heel slim in op de vraag naar betaalbare wijnen met een rijk en vol mondgevoel. Destijds kwam het merendeel van dit soort wijnen uit Zuid-Frankrijk, waar het warm was en de meeste producenten gebruikmaakten van nieuwe houten vaten om de wijnen in op te voeden. Dat resulteerde in wijnen met een volle body, zachte zuren en een hoog alcoholpercentage. Maar een nieuw houten vat kostte toen al een hoop geld. Dat moet toch goedkoper kunnen, dacht menig wijnmaker. Er werd geëxperimenteerd met getoaste houtstaven die in een roestvrijstalen tank bij de vergistende wijn werden gedaan. Hetzelfde gebeurde met getoaste houtsnippers, die in grote theezakjes in de wijn werden gehangen, en sommigen experimenteerden zelfs met houtpoeder, dat aan de wijnen werd toegevoegd om de vanillesmaak te geven die de consument zo waardeerde. Deze nieuwe vinificatietechnieken worden nog steeds gebruikt, zelfs in Zuid-Frankrijk, om wijnen van een bepaald prijsniveau net dat beetje extra te geven. Gelukkig ontwikkelen veel wijnlanden buiten Europa zich op een positieve manier, en wordt er steeds meer wijn gemaakt die het terroir laat spreken en waar vrijwel geen houtrijping wordt toegepast.
Neem de familie Zuccardi, een Italiaanse familie die aan het eind van de 19e eeuw naar Argentinië emigreerde. In de jaren ’50 van de 20e eeuw startte Alberto V. Zuccardi, de vader van de huidige directeur José Alberto Zuccardi, een irrigatiebedrijf. Een goede keuze, aangezien in Argentinië vrijwel geen land- en akkerbouw kan plaatsvinden zonder irrigatie, door de hitte en droogte. Om te bewijzen hoe goed het irrigatiebedrijf functioneerde, plantte Alberto in 1963 de eerste wijngaarden aan in Maipú. Tien jaar later kocht hij nieuwe wijngaarden ten oosten van Mendoza. Zijn zoon José Alberto heeft sinds 1985 de dagelijkse leiding over het wijnbedrijf. Inmiddels heeft Zuccardi een internationale reputatie opgebouwd. Zo zijn zij meerdere malen gekozen tot ‘The World’s Best Vineyard’ van Zuid-Amerika, en worden hun wijnen beoordeeld met de hoogste scores, waarbij zelfs regelmatig uitschieters van 100 punten van wijnjournalist Robert Parker voorkomen.
Opvallend aan Zuccardi, en dus aan zijn wijnen, is dat hij vrijwel geen houten vaten gebruikt om de wijnen in op te voeden. Dit komt doordat kleinzoon Sebastián Zuccardi kiest voor een terroir-gedreven aanpak en graag de wijngaard wil laten spreken. In plaats van zware houtinvloeden gebruikt Sebastián vooral betonnen tanks (concrete eggs) om zijn wijnen op te voeden. Deze vaten zijn niet neutraal zoals roestvrij staal, maar geven de wijn wel ruimte om te ademen, zonder de smaak te beïnvloeden met houttonen. Beton zorgt voor een langzame micro-oxidatie, wat vergelijkbaar is met hout, maar behoudt tegelijkertijd de frisheid en puurheid van het fruit. Dit helpt om de textuur van de wijn te verbeteren, zonder het toevoegen van smaken zoals vanille, kokos of karamel, die vaak uit eikenhout komen.
Wanneer is ‘ie het lekkerst?
Malbec komt oorspronkelijk uit de Franse wijnstreek Cahors, gelegen in het zuidwesten van Frankrijk. In deze regio staat Malbec bekend als Côt of Auxerrois, en het wordt al eeuwenlang verbouwd. De wijnen uit Cahors, die voornamelijk gemaakt zijn van Malbec, staan bekend om hun dieprode kleur, stevige tannine en vaak rustieke, krachtige karakter. Deze wijnen worden in Frankrijk ook wel “zwarte wijnen” genoemd vanwege hun intense kleur. Deze verrassing komt uit wijngaarden die op grote hoogte liggen, tussen de 1.000 en 1.200 meter, in het hart van de Andes. De hoogte zorgt voor een uniek klimaat met koele nachten en warme dagen, wat de druiven helpt om hun frisheid te behouden en tegelijkertijd een goede rijpheid te bereiken.
Dit is geen ‘nieuwe wereld beuker’ met een bak alcohol, overrijp fruit en een logge rand van karamel en vanille. Juist puur en fris. Heel duidelijk fruitgeoriënteerd. Wel krachtig, maar dan op structuur en concentratie van fruit in plaats van de kracht van (te) veel hout. Echt een lekker diepe paarse kleur, wat je ook mag verwachten bij Malbec, dus denk ook aan geconcentreerde smaken. Eigenlijk vreemd, want ‘mineraliteit’ duiden we toch vaak in witte wijnen. Maar toch heeft dit iets kiezeligs, kalksteenachtigs, licht aards. Lastig te omschrijven, maar wel spannend! Verder dus bakken zuiver fruit. Zwart fruit, welteverstaan, zoals bramen, bosbessen en pruimen, aangevuld met bloemige tonen van viooltjes en een lichte kruidigheid. Geconcentreerd, met wat pure chocola in de afdronk. Kun je veel mee, alleen uitkijken met de, voor rode wijn, wat hogere zuurgraad. Gegrild vlees ligt voor de hand. Wijn voor bij Black pepper steak! Ook fantastisch bij een ree- of hazenpeper met wat bittere chocolade door de saus. Bitters van witlof en andere ‘bittere’ Hollandse groenten gaan ook prima.
