Over de wijn
Een wijn uit Argentinië, dat is andere koek. De wijnlanden buiten Europa hebben een lange weg afgelegd om hun eigen identiteit te veroveren. Ze hebben in voornamelijk Chili, Australië en Argentinië zo’n 30 jaar geleden heel slim ingespeeld op de vraag naar betaalbare wijnen met een heel rijk en vol mondgevoel. Het merendeel van dit soort wijnen kwam in die tijd uit het Zuiden van Frankrijk, waar het warm was en de meeste producenten gebruik maakten van nieuwe houten vaten om de wijnen in op te voeden. Dat resulteerde in wijnen met een volle body, zachte zuren en een hoog alcoholpercentage. Maar een nieuw houten vat kost een hoop geld, toen ook al. Dat moet toch goedkoper kunnen, dacht menig wijnmaker. Er werd geëxperimenteerd met getoaste houtstaven die in een roestvrijstalen tank bij de vergistende wijn werden gedaan. Hetzelfde gebeurde met getoaste houtsnippers die in grote theezakjes in de wijn werden gehangen en sommigen experimenteerde zelfs met houtpoeder, wat aan de wijnen werd toegevoegd om het de vanillesmaak te geven, die de consument zo waardeerde. Deze nieuwe vinificatietechnieken worden nog steeds gebruikt, zelfs in het zuiden van Frankrijk om wijnen van een bepaald prijsniveau net dat beetje extra te geven. Gelukkig ontwikkelen veel wijnlanden buiten Europa zich op een positieve manier en wordt er meer en meer wijn gemaakt, die het terroir laat spreken en waar vrijwel geen houtrijping wordt toegepast.
Neem de familie Zuccardi. Een Italiaanse familie die aan het eind van de 19e eeuw naar Argentinië emigreerde. In de jaren ’50 van de 20e eeuw startte Alberto V. Zuccardi, de vader van huidig directeur José Alberto Zuccardi, een irrigatiebedrijf. Een goede keuze, omdat in Argentinië vrijwel geen land- en akkerbouw kan plaatsvinden zonder irrigatie, door de hitte en droogte. Om te bewijzen hoe goed het irrigatiebedrijf functioneerde, plantte Alberto in 1963 de eerste wijngaarden aan in Maipú. Tien jaar later kocht hij een nieuwe wijngaarden ten oosten van Mendoza. Zijn zoon José Alberto heeft sinds 1985 de dagelijkse leiding over het wijnbedrijf. Inmiddels heeft Zuccardi een internationale reputatie opgebouwd. Zo zijn zij meerdere malen gekozen tot ‘The World Best Vineyard’ van Zuid-Amerika en worden de wijnen beoordeeld met de hoogste scores met zelfs regelmatig uitschieters van 100 punten van wijnjournalist Robert Parker.
Deze wijn komt uit de Poligonos serie. Hier draait alles om terroir in de breedste zin van het woord. Naast klimaat en bodem vormen de wijnen een weerspiegeling van het sociale, economische en historische karakter van het gebied waar ze vandaan komen. De wijngaarden zijn vernoemd naar de mensen uit de betreffende regio. Iedere wijn wordt gemaakt van één druivenras. De druiven voor deze Cabernet Franc komen uit Altamira, een plaats op zo’n 1100 meter hoogte in de Uco Valley. De felle zon en koude nachten zorgen ervoor dat de druiven volledig rijpen, zonder daarbij hun frisheid te verliezen. De bodem bestaat uit klei en stenen. Zuccardi vergist vrijwel geen enkele wijn op hout en ook deze heeft geen hout gezien. Het sap rijpt in de betonnen vaten, waardoor het een wijn is, die helemaal gedragen wordt door het karakter van de Cabernet Franc druif en de wijngaard waar ‘ie vandaan komt.
Wanneer is ‘ie het lekkerst?
Geen zwoele verleider, maar een wijn die aandacht nodig heeft. Geen zacht, afgerond mondgevoel, maar juist strakker en droger. Heel puur en geconcentreerd. Aardse tonen en wat grafiet. Harde kruiden zoals laurier en rozemarijn. Verfijnde bitters en goed geïntegreerde tannine die verpakt zit in mooi fris fruit, zoals wilde aardbei, cassis en bittere kers. Heel sappig, maar met een stevige structuur en levendig zuur. Zorg voor een ruim Bordeaux glas en schenk tussen de 15 en 17 graden. Natuurlijk kun je hier uitstekend een stukje rood vlees bij eten, maar dit is bij uitstek een wijn die bij rijke groentegerechten past. Geroosterde bietjes, pastinaak, een gekruide ratatouille, het kan allemaal. En serveer dat stukje vlees er dan maar bij. Door z’n hogere zuurgraad gaat deze wijn ook heel goed bij vetter (varkens)vlees. De zuren ‘snijden’ wat door de vette smaak heen en zorgen voor balans. En het vet in het vlees zorgt voor wat afronding in het mondgevoel van de wijn.
